NIEUZW ZEELAND: DEEL 4 FINAL CHAPTER
Door: Sara
Blijf op de hoogte en volg Sara
27 April 2015 | Nieuw Zeeland, Muriwai Beach
NIEUZW ZEELAND: DEEL 4 FINAL CHAPTER
Queenstown, klein stadje aan een mooi meer vol toeristen die zichzelf misschien soms te graaf vinden. Dé plek voor een feestje voor ik aan mijn solo avontuur begon!
1 nacht in een hostel geboekt en de 5 andere mensen van mijn kamer waren gelijk BFF’s voor 1 nacht! Heerlijk!
De volgende dag auto oppikken (na een koffie of 2, ik had het nodig), boodschappen doen en hop.
THE SKY WAS THE LIMIT!
PLAN: Na mijn avontuur met Mirva en Iris was ik dus officïeel hike-verslaafd.
In NZ zijn er naast de ontelbare ‘gewone’ wandelingen ook GREAT WALKS ( lees: toeristische wandelingen, je slaapt in dezelfde hutten of campings, maar je betaalt dubbel of drie keer zoveel, maar ze zijn wel de moeite natuurlijk én snel volgeboekt!)
Enfin, Mirva en Iris hadden tickets voor de ROUTEBURN TRACK geboekt en uiteindelijk een plekje over voor mij via een meisje dat beslist had niet mee te gaan, goed voor mij! :)
Deze track loopt door de bergen en je moet té veel betalen om van het eindpunt terug naar de start te worden gebracht (is 300 km, wandelen iets meer dan 30 :))
OF je zet je auto’s aan beide kanten van de track, DAT was het plan, dus afspraak met de twee meisjes aan het eindpunt van de Routeburn enkele dagen later.
Intussen wilde ik het zuiden nog zien en Fjordland, dus vertrok ik gelijk richting DUNEDIN (mét klein hoofdpijntje)
Na een lange rit, met stops waar ik het wou en hoe lang ik dat wou :), eerste nacht in mijn spiksplinternieuw tentje EN…. Het regende dat het GOOT!!!!
Toch tentje opgesteld, gegeten, lieve mensen op de camping en zalig geslapen.
Volgende dag: OTAGO (?) PENINSULA naast (én) DUNEDIN
PENINSULA: Albatrossen, zeeleeuwen, pinguïns, verlaten stranden, mooie weg naast het water, uitzichten…
Té veel tijd bested, dus DUNEDIN in een half uur gezien, maar de steden in NZ, niets in vergelijking met Europa natuurlijk!
DAN --> THE CATLINS --> meer verlaten stranden, zeeleeuwen, pinguïns, uitzichten, leuke mensen EN DOLFIJNEN mannekes!!!
Die komen daar zwemmen in een baai! Ze verhuurden daar wetsuits (want het was IJSKOUD, zeker het water), maar voor té veel geld natuurlijk, dus de dees… twijfel, twijfel… ‘t Is toch koud, maar ja, dolfijnen… en HOP, ik stond in mijn zwemkledij en dook de zee in (ZONDER wetsuit, uiteraard!)
Elke golf deed me naar adem happen en mijn hart even stoppen… na een paar minute dacht ik, dit is te gek, ga eruit. End an is daar ineens een dolfijn op 5 meter, dus ikke terug in het ijsbad, maar met dolfijnen die vlakbij op de golven surfen, dan voel je dat ineens ni meer! Weer een moment om nooit te vergeten!!
Na de geweldige catlins verder de zuidkust af richting Fjordland. Het weer was niet meer echt super, dus de rest van de zuidkust redelijk snel bezien.
FJORDLAND: 1e nacht en LAP, platen band! En ik had voor de volgende dag nen boottocht geboekt in Milford Sound, moest nog ne redelijke weg afleggen EN was in de middle of nowhere!
Gelukkig geholpen door medekampeerders en heelhuids bij de eerstvolgende garage geraakt! OEF!
Ook ruim op tijd bij Milford en ja hoor --> PRACHTIG WEER! Wat een omgeving daar! Het wordt saai, ik weet het, maar wederom, PRACHTIG! MOOOOOOI!!!
De volgende dag meeting day met de hiking girls, plaats van afspraak was vlakbij Milford, we vonden elkaar en ze zeiden: WIJ GAAN HET NIET DOEN!
Ja, efkes dacht ik WAAAAAT????? Ik had heel mijn route afgestemd op de meeting en keek er kei hard naar uit… Doe het alleen? Nee, daar had ik geen zin in (en was ik misschien ook watt e bang voor) Enfin, we gingen terug richting zuiden (je moet wel als je daar bent, want de weg stopt in Milford) en in TE ANAU lunchen.
Onderweg maakte ik nog snel een fotostop aan een meer en sprak ik met een Israëli. Ik vertelde kort mijn verhaal en die zei: JE MOET HET DOEN! Dus ik zag de meisjes voor de lunch en ik zei: IK DOE HET! YES, I CAN!
Ik kreeg hun tickets voor moest ik ze nog kunnen verpatsen en begon voorbereidingen te treffen en terug te rijden naar Q-town (want daar vlakbij is de start)
Voorbereiden = eten kopen, muts, sjaal, handshoenen, fleece (bijna allemaal in OPSHOP (=2e hands, nvdr))
Onderweg naar Q-town stopte ik bij een viewpoint en vroegen er mensen of ik van hen een foto wilde nemen, ik vroeg terug of er niemand de volgende dag de Routeburn wilde wandelen :)
JA, zei 1 meisje! Dus wij gingen samen! Leuk, leuk!
We hadden wel maar 1 auto, maar het ging wel lukken!
De volgende dag met grote rugzak (tentje, matje, dike slaapzak, warme kleren, eten voor 3 dagen en bestek) vertrokken we! IN DE REGEN! Het laatste stuk tot de start gingen we liften. Een lieve (en redelijk knappe) ranger nam ons mee en tegen dat we bij de start aankwamen ZON!!!! 3 dagen stralend weer! Wel ijskoud ‘s nachts en op de toppen, maar ZOOO MOOOOI!!! WAUW!!!
Wat was ik blij dat ik het toch had gedaan! Dit had ik nooit verwacht! Heerlijke tijd!
Klikte ook goed met Jessica, nog leuke mensen onderweg en op de campings en geen fysieke problemen!
Na de 3 wandeldagen moisten we terug in Q-town geraken, al liftend. Ook leuk om meegemaakt te hebben! Super vlot, leuke mensen!
Volgende dag genoten van een douche in het hostel van Jessica (want dat hebben die campings onderweg niet en ook de goedkope of gratis campings meestal niet!) en verder op pad…
MOUNT COOK: mooi, weer niet al te best, maar trok ineens open, dus toch een mooi zicht op de berg en op de verdere route langs
LAKE TEKAPO EN PUKAKI, PRACHTIG
ERGENS ONDERWEG: gestopt voor info, klein, onbenullig, onofficïeel infopunt, wie stapt daar binnen? Alex, waar ik in Australië even mee heb gereisd in Kakadu oa. GRAPPIG! Maar we gingen verschillende richtingen uit.
Ik had afgesproken met Iris om nog samen naar ARTHUR’S PASS te gaan voor ze terug naar Australië vloog.
Onderweg sliep ik dus in mijn tent en probeerde zo veel mogelijk gratis campings te vinden (met behulp van de app campermate --> den techniek sta voor niks tegenwoordig :) )
Op weg naar de plaats van afspraak met Iris had ik iets gevonden om te slapen. Toen ik daar aankwam --> NIEMAND, VEEL BOMEN, DONKER, SLECHT WEER, GEEN GSM-BEREIK, VER VAN DE BEWOONDE WERELD….
Toen heb ik toch maar in mijn auto geslapen met alle deuren op slot beetje bang soms…
Maar ik werd de volgende ochtend wakker, dus Iris oppikken en
ARTHUR’S PASS: zonnige dag en op de toppen van de bergen een laagje verse sneeuw, mooi, mooi!
Leuke 2 dagen met Iris! Gewandeld, rondgereden, gegeten, vrienden gemaakt met de muizen, sandflies en kea’s op de camping (die laatsten zijn mooie vogels die proberen uw banden en tent kapot te pikken én van niks bang zijn :) )
Daarna korte stop in CHRISTCHURCH, enkele Jaren geleden zwaar geteisterd door een aardbeving en nog steeds een echte spookstad, je wordt er stil van!
Volgende stop --> AKAROA --> SWIM WITH DOLPHINS
Deze trips was al een paar keer uitgesteld door té hevige zee, maar uiteindelijk ging het toch gebeuren, alleen, de dolphins hadden ni veel zin om te swimmen…
We kregen een snorkel als microfoon mee in zee om ze te ‘lokken’. Ikke van Carly Rae Jepsen, Mozart, Nirvana… alles geprobeerd, ze kwamen ni terug! Gelukkig kregen we wel een deel van ons geld terug! Was toch een belevenis én Akaroa is ook echt mooi, dus NO REGRETS!
Van Akaroa lange rit terug naar Blenheim, leuk weerzien met Jaap en Mirjam! De slaapzakken die ik énorm goed heb kunnen gebruiken (én de laatste nachten nog zou missen) teruggebracht én genoten van het gezelschap, prachtige huis en omgeving en zalige bed! Jammer genoeg maar voor kort, want de ferry was al geboekt voor de volgende dag…
TERUG NAAR HET NOORDEN
WELLINGTON: Beetje bekomen van al dat moois (want soms is het gewoon té veel en té mooi om nog te kunnen vatten) en afspreken met mensen die ik onderweg ontmoet had.
Uiteindelijk weggeraakt uit het stadse leven, want ik had nog wat dingen te zien, zoals:
TONGARIRO CROSSING oftewel MOUNT DOOM
Op de camping de avond voor ik de wandeling zou doen een Zwitser leren kennen die ook ging --> zoals bij de Routeburn zet je ook best 1 auto aan begin- en eindpunt, gemakkelijk, dus we gingen samen! En dan: klimmen maar!!
Beetje doodgaan, maar de moeite, als de mist even wegtrok toch… jammer, maar het gaf een special sfeer! En op het juiste moment doemde Mt Doom dan toch 10sec op uit de mist!
‘s Avonds gingen we douchen in een hotel EN daar mochten we ook de sauna gebruiken! ZALIG, want op den top was het redelijk koud en winderig! (in Wellington was ik ook al een uur in een spa-pool gaan relaxen… dat heb je soms nodig :))
De volgende dag STRALEND WEER! Ik had de 6u durende wandeling bijna opnieuw gedaan… maar toch maar verder en Mt Doom vanop een afstandje bewonderd!
LAKE TAUPO: wandeling naar hot springs aan de rivier en coole waterval, nog wa relaxen na de tocht!
ROTORUA: Park met geiser, véél vulkanische activiteit, modderbaden (waar je niet in wil of kan -> leek een beetje op smoes, Anne :)), warmwaterpoelen, veel kleuren en stoom bezocht om door te gaan naar
AUCKLAND waar ik de laatste dagen bij Hollie ben geweest:(Rugby (League) gaan kijken, finale van de cricket world cup -> AUS vs NZ, uitgerust en me mental voorbereid om afscheid te nemen van dit ongelooflijk land, ongelofelijke mensen om natuurlijk nog ongelofelijkere mensen te gaan zien in Sri Lanka!
Maar 1 ding is zeker! NZ heft mijn hart gestolen! Als er 1 land is waar ik een 2e keer naartoe zou willen, dan staat NZ op 1! Iedereen die twijfelt: GAAN!
Zeker Ingrid en Erik S. jullie ongelofelijke vrienden gaan bezoeken!
Dat was NZ, afscheid was raar, maar was meer dan draaglijk omdat er een fijn reisgezelschap klaar stond om me voor twee weken te vervoegen in Sri Lanka!
TO BE CONTINUED
X
Queenstown, klein stadje aan een mooi meer vol toeristen die zichzelf misschien soms te graaf vinden. Dé plek voor een feestje voor ik aan mijn solo avontuur begon!
1 nacht in een hostel geboekt en de 5 andere mensen van mijn kamer waren gelijk BFF’s voor 1 nacht! Heerlijk!
De volgende dag auto oppikken (na een koffie of 2, ik had het nodig), boodschappen doen en hop.
THE SKY WAS THE LIMIT!
PLAN: Na mijn avontuur met Mirva en Iris was ik dus officïeel hike-verslaafd.
In NZ zijn er naast de ontelbare ‘gewone’ wandelingen ook GREAT WALKS ( lees: toeristische wandelingen, je slaapt in dezelfde hutten of campings, maar je betaalt dubbel of drie keer zoveel, maar ze zijn wel de moeite natuurlijk én snel volgeboekt!)
Enfin, Mirva en Iris hadden tickets voor de ROUTEBURN TRACK geboekt en uiteindelijk een plekje over voor mij via een meisje dat beslist had niet mee te gaan, goed voor mij! :)
Deze track loopt door de bergen en je moet té veel betalen om van het eindpunt terug naar de start te worden gebracht (is 300 km, wandelen iets meer dan 30 :))
OF je zet je auto’s aan beide kanten van de track, DAT was het plan, dus afspraak met de twee meisjes aan het eindpunt van de Routeburn enkele dagen later.
Intussen wilde ik het zuiden nog zien en Fjordland, dus vertrok ik gelijk richting DUNEDIN (mét klein hoofdpijntje)
Na een lange rit, met stops waar ik het wou en hoe lang ik dat wou :), eerste nacht in mijn spiksplinternieuw tentje EN…. Het regende dat het GOOT!!!!
Toch tentje opgesteld, gegeten, lieve mensen op de camping en zalig geslapen.
Volgende dag: OTAGO (?) PENINSULA naast (én) DUNEDIN
PENINSULA: Albatrossen, zeeleeuwen, pinguïns, verlaten stranden, mooie weg naast het water, uitzichten…
Té veel tijd bested, dus DUNEDIN in een half uur gezien, maar de steden in NZ, niets in vergelijking met Europa natuurlijk!
DAN --> THE CATLINS --> meer verlaten stranden, zeeleeuwen, pinguïns, uitzichten, leuke mensen EN DOLFIJNEN mannekes!!!
Die komen daar zwemmen in een baai! Ze verhuurden daar wetsuits (want het was IJSKOUD, zeker het water), maar voor té veel geld natuurlijk, dus de dees… twijfel, twijfel… ‘t Is toch koud, maar ja, dolfijnen… en HOP, ik stond in mijn zwemkledij en dook de zee in (ZONDER wetsuit, uiteraard!)
Elke golf deed me naar adem happen en mijn hart even stoppen… na een paar minute dacht ik, dit is te gek, ga eruit. End an is daar ineens een dolfijn op 5 meter, dus ikke terug in het ijsbad, maar met dolfijnen die vlakbij op de golven surfen, dan voel je dat ineens ni meer! Weer een moment om nooit te vergeten!!
Na de geweldige catlins verder de zuidkust af richting Fjordland. Het weer was niet meer echt super, dus de rest van de zuidkust redelijk snel bezien.
FJORDLAND: 1e nacht en LAP, platen band! En ik had voor de volgende dag nen boottocht geboekt in Milford Sound, moest nog ne redelijke weg afleggen EN was in de middle of nowhere!
Gelukkig geholpen door medekampeerders en heelhuids bij de eerstvolgende garage geraakt! OEF!
Ook ruim op tijd bij Milford en ja hoor --> PRACHTIG WEER! Wat een omgeving daar! Het wordt saai, ik weet het, maar wederom, PRACHTIG! MOOOOOOI!!!
De volgende dag meeting day met de hiking girls, plaats van afspraak was vlakbij Milford, we vonden elkaar en ze zeiden: WIJ GAAN HET NIET DOEN!
Ja, efkes dacht ik WAAAAAT????? Ik had heel mijn route afgestemd op de meeting en keek er kei hard naar uit… Doe het alleen? Nee, daar had ik geen zin in (en was ik misschien ook watt e bang voor) Enfin, we gingen terug richting zuiden (je moet wel als je daar bent, want de weg stopt in Milford) en in TE ANAU lunchen.
Onderweg maakte ik nog snel een fotostop aan een meer en sprak ik met een Israëli. Ik vertelde kort mijn verhaal en die zei: JE MOET HET DOEN! Dus ik zag de meisjes voor de lunch en ik zei: IK DOE HET! YES, I CAN!
Ik kreeg hun tickets voor moest ik ze nog kunnen verpatsen en begon voorbereidingen te treffen en terug te rijden naar Q-town (want daar vlakbij is de start)
Voorbereiden = eten kopen, muts, sjaal, handshoenen, fleece (bijna allemaal in OPSHOP (=2e hands, nvdr))
Onderweg naar Q-town stopte ik bij een viewpoint en vroegen er mensen of ik van hen een foto wilde nemen, ik vroeg terug of er niemand de volgende dag de Routeburn wilde wandelen :)
JA, zei 1 meisje! Dus wij gingen samen! Leuk, leuk!
We hadden wel maar 1 auto, maar het ging wel lukken!
De volgende dag met grote rugzak (tentje, matje, dike slaapzak, warme kleren, eten voor 3 dagen en bestek) vertrokken we! IN DE REGEN! Het laatste stuk tot de start gingen we liften. Een lieve (en redelijk knappe) ranger nam ons mee en tegen dat we bij de start aankwamen ZON!!!! 3 dagen stralend weer! Wel ijskoud ‘s nachts en op de toppen, maar ZOOO MOOOOI!!! WAUW!!!
Wat was ik blij dat ik het toch had gedaan! Dit had ik nooit verwacht! Heerlijke tijd!
Klikte ook goed met Jessica, nog leuke mensen onderweg en op de campings en geen fysieke problemen!
Na de 3 wandeldagen moisten we terug in Q-town geraken, al liftend. Ook leuk om meegemaakt te hebben! Super vlot, leuke mensen!
Volgende dag genoten van een douche in het hostel van Jessica (want dat hebben die campings onderweg niet en ook de goedkope of gratis campings meestal niet!) en verder op pad…
MOUNT COOK: mooi, weer niet al te best, maar trok ineens open, dus toch een mooi zicht op de berg en op de verdere route langs
LAKE TEKAPO EN PUKAKI, PRACHTIG
ERGENS ONDERWEG: gestopt voor info, klein, onbenullig, onofficïeel infopunt, wie stapt daar binnen? Alex, waar ik in Australië even mee heb gereisd in Kakadu oa. GRAPPIG! Maar we gingen verschillende richtingen uit.
Ik had afgesproken met Iris om nog samen naar ARTHUR’S PASS te gaan voor ze terug naar Australië vloog.
Onderweg sliep ik dus in mijn tent en probeerde zo veel mogelijk gratis campings te vinden (met behulp van de app campermate --> den techniek sta voor niks tegenwoordig :) )
Op weg naar de plaats van afspraak met Iris had ik iets gevonden om te slapen. Toen ik daar aankwam --> NIEMAND, VEEL BOMEN, DONKER, SLECHT WEER, GEEN GSM-BEREIK, VER VAN DE BEWOONDE WERELD….
Toen heb ik toch maar in mijn auto geslapen met alle deuren op slot beetje bang soms…
Maar ik werd de volgende ochtend wakker, dus Iris oppikken en
ARTHUR’S PASS: zonnige dag en op de toppen van de bergen een laagje verse sneeuw, mooi, mooi!
Leuke 2 dagen met Iris! Gewandeld, rondgereden, gegeten, vrienden gemaakt met de muizen, sandflies en kea’s op de camping (die laatsten zijn mooie vogels die proberen uw banden en tent kapot te pikken én van niks bang zijn :) )
Daarna korte stop in CHRISTCHURCH, enkele Jaren geleden zwaar geteisterd door een aardbeving en nog steeds een echte spookstad, je wordt er stil van!
Volgende stop --> AKAROA --> SWIM WITH DOLPHINS
Deze trips was al een paar keer uitgesteld door té hevige zee, maar uiteindelijk ging het toch gebeuren, alleen, de dolphins hadden ni veel zin om te swimmen…
We kregen een snorkel als microfoon mee in zee om ze te ‘lokken’. Ikke van Carly Rae Jepsen, Mozart, Nirvana… alles geprobeerd, ze kwamen ni terug! Gelukkig kregen we wel een deel van ons geld terug! Was toch een belevenis én Akaroa is ook echt mooi, dus NO REGRETS!
Van Akaroa lange rit terug naar Blenheim, leuk weerzien met Jaap en Mirjam! De slaapzakken die ik énorm goed heb kunnen gebruiken (én de laatste nachten nog zou missen) teruggebracht én genoten van het gezelschap, prachtige huis en omgeving en zalige bed! Jammer genoeg maar voor kort, want de ferry was al geboekt voor de volgende dag…
TERUG NAAR HET NOORDEN
WELLINGTON: Beetje bekomen van al dat moois (want soms is het gewoon té veel en té mooi om nog te kunnen vatten) en afspreken met mensen die ik onderweg ontmoet had.
Uiteindelijk weggeraakt uit het stadse leven, want ik had nog wat dingen te zien, zoals:
TONGARIRO CROSSING oftewel MOUNT DOOM
Op de camping de avond voor ik de wandeling zou doen een Zwitser leren kennen die ook ging --> zoals bij de Routeburn zet je ook best 1 auto aan begin- en eindpunt, gemakkelijk, dus we gingen samen! En dan: klimmen maar!!
Beetje doodgaan, maar de moeite, als de mist even wegtrok toch… jammer, maar het gaf een special sfeer! En op het juiste moment doemde Mt Doom dan toch 10sec op uit de mist!
‘s Avonds gingen we douchen in een hotel EN daar mochten we ook de sauna gebruiken! ZALIG, want op den top was het redelijk koud en winderig! (in Wellington was ik ook al een uur in een spa-pool gaan relaxen… dat heb je soms nodig :))
De volgende dag STRALEND WEER! Ik had de 6u durende wandeling bijna opnieuw gedaan… maar toch maar verder en Mt Doom vanop een afstandje bewonderd!
LAKE TAUPO: wandeling naar hot springs aan de rivier en coole waterval, nog wa relaxen na de tocht!
ROTORUA: Park met geiser, véél vulkanische activiteit, modderbaden (waar je niet in wil of kan -> leek een beetje op smoes, Anne :)), warmwaterpoelen, veel kleuren en stoom bezocht om door te gaan naar
AUCKLAND waar ik de laatste dagen bij Hollie ben geweest:(Rugby (League) gaan kijken, finale van de cricket world cup -> AUS vs NZ, uitgerust en me mental voorbereid om afscheid te nemen van dit ongelooflijk land, ongelofelijke mensen om natuurlijk nog ongelofelijkere mensen te gaan zien in Sri Lanka!
Maar 1 ding is zeker! NZ heft mijn hart gestolen! Als er 1 land is waar ik een 2e keer naartoe zou willen, dan staat NZ op 1! Iedereen die twijfelt: GAAN!
Zeker Ingrid en Erik S. jullie ongelofelijke vrienden gaan bezoeken!
Dat was NZ, afscheid was raar, maar was meer dan draaglijk omdat er een fijn reisgezelschap klaar stond om me voor twee weken te vervoegen in Sri Lanka!
TO BE CONTINUED
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
