VAKANTIE
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sara
31 Maart 2008 | Suriname, Paramaribo
De vakantie is er dan eindelijk. Ik heb al vaak gedacht dat wij het hier toch beter hebben dan de studenten die thuis gebleven zijn, maar tijdens de vakantie ben ik er helemaal zeker van geworden. Wat een mooi land! Wat hebben we allemaal gedaan...
We zijn naar de plantages gefietst, daar is echter weinig tot niets meer van te zien! Maar wel een hele mooie fietstocht. We werden overgezet naar Commewijne over de Surinamerivier en je bent precies in een ander land. De rust die ons daar overviel deed echt deugd na de drukke stad. We zijn door dorpjes gefietst waar we echt hebben gemerkt waarom Suriname een ontwikkelingsland is. Mooi, maar triestig met momenten. In de stad merk je ook armoede, maar dat heb je in elke grote stad wel denk ik. Enfin, we zijn dus aan het fietsen door dorpjes door onmetelijke stukken groen, langs pitoreske beekjes tot plots.... Twee honden in de verte op een brug ons staan aan te kijken. Het loop in Suriname vol honden, maar dat was toch een beangstigend zicht. We stopten om te kijken en te overleggen of we verder gingen of terug zouden draaien tot de honden plots begonnen te blaffen. Er werd nog voorgesteld om door te gaan aangezien blaffende honden niet bijten, totdat ze plots op ons af kwamen gelopen met zo’n agressieve blik in hun ogen dat een algemene angstpsychose zich van ons meester maakte. Zelfs de meest coole persoon werd op dat moment een bang kleutertje. Gelukkig zijn we op tijd weggeraakt op onze fietsen om een eindje verder te bekomen van ons avontuur en daarna ben ik mijn allerliefste vriendje gaan afhalen van de luchthaven zodat het avontuur allang vergeten was.
In het begin van de vakantie (het begon hier al op witte donderdag) zijn naar Galibi geweest. Eerst een eeuwigheid in een bus over een slechte weg (lees een vreselijke weg, je kon niet stil blijven zitten en de onfortuinlijke laatste rijers (ik dus) stapten uit met rug- en staartbeenproblemen) om aan te komen in Albina. Vandaaruit zagen we Frans-Gyana. We stapten in een boot (lees roeiboot met grasmaaimotor)en vaarden verder tot Galibi (lees: het paradijs!).
Zo mooi daar! De zon scheen, witte stranden, palmbomen, een aapje, een mooie slaapplaats, lieve mensen, kortom echt perfect. Idereen was op slag verliefd op deze plek! (Jan achteraf iets minder want die heeft er zandvlooien in zijn voet aan overgehouden, die er nu gelukkig uit zijn!) We werden rondgeleid in de dorpjes, zijn langs de zoo geweest waar ik een neusbeertje heb geaaid, een luiaard heb vastgehad, een aapje op mijn hoofd heb gehad en een slang bijna in mijn handen heb gehad, super!
’s Avonds na het eten gingen we terug in het bootje, begeleid door een prachtige volle maan, naar een strand iets verder om te gaan kijken naar reuze zeeschilpadden die daar hun eieren komen leggen. Zo overweldigend! Wat voelde ik me op die momenten nietig en klein!
Voor we de volgende dag terug huiswaarts keerden zijn we nog gaan zwemmen op een stuk strand dat enkel met eb te voorschijn komt. Heerlijk hier, stukken strand en palmbomen zonder ligstoelen en bussen toeristen. Het paradijs was op dat moment alleen voor ons!
Op stille zaterdag was het in Paramaribo allesbehalve stil, dan viert de Hindoestaanse gemeenschap Subh Holi, of Holi Paghwa. Een feest waarbij iedereen mekaar onder de verf en gekleurd poeder strooit. U kan al raden dat hier enkele prachtfoto’s zijn gemaakt. We kwamen aan in de palmentuin, waar er voor de gelegenheid een groepje optrad en stalletjes met drinken en eten waren neergeplant, en vijf minuten later kon je al niet meer zien wat er nu precies op mijn t-shirt stond. We hebben ons echt allemaal volledig laten gaan en er een fijne dag van gemaakt. Heel Paramaribo praat over de bende stagairs in de Palmentuin! (we stonden zelfs in de krant)
Met Pasen heb ik me samen met Jan afgezonderd en zijn we met een boottocht op de Surinamerivier gaan kijken naar dolfijnen, Braamspunt, een plantage en het fort op Nieuw Amsterdam. Een heel gezellige en leerrijke dag! Beter dan paaseieren rapen in de sneeuw volgens mij :)
Op paasmaandag zijn we met de hele groep vertrokken voor vier dagen binnenland. Weer eerst enkele uren bussen (over een heel goede weg deze keer) om daarna in een speedboot te stappen (dezelfde boten als voordien maar met een iets sterkere motor) en aan te komen in Apoera, een indiaans dorp. Daar hebben we drie nachten geslapen in hangmatten, de eerste dag gerust van de lange reis en de tweede dag met een pick up door de jungle naar de Blanche Marie gereden. Spectaculair! We hebben nu echt duidelijk apen gezien in de jungle en hebben ons neergevleid onder en tussen de verschillende watervallen en stroomversnellingen. De derde dag zijn we in een heel primitief indiaans dorp gaan wandelen en hebben we een kampvuur gehouden terwijl onze gids vertelde over allerlei magische kruiden en krachten waarin de mensen hier geloven, freaky! Voor we de laatste dag vertrokken kwam onze begeleidster af met het idee om onze trip een dag te verlengen in Bigi Pan. Na overleg en discussie over de prijs zijn we gegaan. Eerst terug helemaal naar het noorden (Nickerie) en dan op een andere boot naar Bigi Pan. Bigi Pan betekent groot water. Dat is het ook. Ik weet niet waarmee het te vergelijken, een soort zwin maar dan onder water? Tijdens de boottocht naar onze slaapplaats hebben we kaaimannen gezien, vogels, dode bomen die half boven water staken, kortom een soort sprookjestafereel. Na een uurtje varen zagen we onze slaapplaats een huis in het midden van een groot meer op palen. Niet normaal. Zoiets had ik nog nooit gezien en zal ik waarschijnlijk ook nooit meer meemaken. Echt ongeloofelijk. We hebben daar zelf op een houtvuur gekookt en ’s avonds zijn we opnieuw kaaimannen gaan spotten. Eng hoor, in stilte in het donker varen en zoeken naar reflecterende ogen. We hebben er een gevonden en zijn dan rustig terug gevaren. Wat me ook heel erg heeft geraakt was de sterrenhemel die we daar zagen. Zoiets heb ik nog nooit gezien. We zagen zelfs de melkweg! Prachtig!
De volgende dag trokken we terug naar de stad en moest ik al stilaan afscheid nemen van Jan. Niet makkelijk, maar ik ben echt zo blij dat ik hem heb gezien, ik heb er echt van genoten. Nu is de tweede week vakantie begonnen en komt iedereen even tot rust van de vele indrukken die we hebben opgedaan. Vrijdag vertrekken we terug voor drie dagen naar het binnenland en dan beginnen we terug aan het laatste deel van onze stage.
Ik ga afsluiten met de woorden van Damaru (de plaatselijke Koen Wouters ofzo) Suriname, Wat een heerlijk land!
Zoen,
Saramacca
We zijn naar de plantages gefietst, daar is echter weinig tot niets meer van te zien! Maar wel een hele mooie fietstocht. We werden overgezet naar Commewijne over de Surinamerivier en je bent precies in een ander land. De rust die ons daar overviel deed echt deugd na de drukke stad. We zijn door dorpjes gefietst waar we echt hebben gemerkt waarom Suriname een ontwikkelingsland is. Mooi, maar triestig met momenten. In de stad merk je ook armoede, maar dat heb je in elke grote stad wel denk ik. Enfin, we zijn dus aan het fietsen door dorpjes door onmetelijke stukken groen, langs pitoreske beekjes tot plots.... Twee honden in de verte op een brug ons staan aan te kijken. Het loop in Suriname vol honden, maar dat was toch een beangstigend zicht. We stopten om te kijken en te overleggen of we verder gingen of terug zouden draaien tot de honden plots begonnen te blaffen. Er werd nog voorgesteld om door te gaan aangezien blaffende honden niet bijten, totdat ze plots op ons af kwamen gelopen met zo’n agressieve blik in hun ogen dat een algemene angstpsychose zich van ons meester maakte. Zelfs de meest coole persoon werd op dat moment een bang kleutertje. Gelukkig zijn we op tijd weggeraakt op onze fietsen om een eindje verder te bekomen van ons avontuur en daarna ben ik mijn allerliefste vriendje gaan afhalen van de luchthaven zodat het avontuur allang vergeten was.
In het begin van de vakantie (het begon hier al op witte donderdag) zijn naar Galibi geweest. Eerst een eeuwigheid in een bus over een slechte weg (lees een vreselijke weg, je kon niet stil blijven zitten en de onfortuinlijke laatste rijers (ik dus) stapten uit met rug- en staartbeenproblemen) om aan te komen in Albina. Vandaaruit zagen we Frans-Gyana. We stapten in een boot (lees roeiboot met grasmaaimotor)en vaarden verder tot Galibi (lees: het paradijs!).
Zo mooi daar! De zon scheen, witte stranden, palmbomen, een aapje, een mooie slaapplaats, lieve mensen, kortom echt perfect. Idereen was op slag verliefd op deze plek! (Jan achteraf iets minder want die heeft er zandvlooien in zijn voet aan overgehouden, die er nu gelukkig uit zijn!) We werden rondgeleid in de dorpjes, zijn langs de zoo geweest waar ik een neusbeertje heb geaaid, een luiaard heb vastgehad, een aapje op mijn hoofd heb gehad en een slang bijna in mijn handen heb gehad, super!
’s Avonds na het eten gingen we terug in het bootje, begeleid door een prachtige volle maan, naar een strand iets verder om te gaan kijken naar reuze zeeschilpadden die daar hun eieren komen leggen. Zo overweldigend! Wat voelde ik me op die momenten nietig en klein!
Voor we de volgende dag terug huiswaarts keerden zijn we nog gaan zwemmen op een stuk strand dat enkel met eb te voorschijn komt. Heerlijk hier, stukken strand en palmbomen zonder ligstoelen en bussen toeristen. Het paradijs was op dat moment alleen voor ons!
Op stille zaterdag was het in Paramaribo allesbehalve stil, dan viert de Hindoestaanse gemeenschap Subh Holi, of Holi Paghwa. Een feest waarbij iedereen mekaar onder de verf en gekleurd poeder strooit. U kan al raden dat hier enkele prachtfoto’s zijn gemaakt. We kwamen aan in de palmentuin, waar er voor de gelegenheid een groepje optrad en stalletjes met drinken en eten waren neergeplant, en vijf minuten later kon je al niet meer zien wat er nu precies op mijn t-shirt stond. We hebben ons echt allemaal volledig laten gaan en er een fijne dag van gemaakt. Heel Paramaribo praat over de bende stagairs in de Palmentuin! (we stonden zelfs in de krant)
Met Pasen heb ik me samen met Jan afgezonderd en zijn we met een boottocht op de Surinamerivier gaan kijken naar dolfijnen, Braamspunt, een plantage en het fort op Nieuw Amsterdam. Een heel gezellige en leerrijke dag! Beter dan paaseieren rapen in de sneeuw volgens mij :)
Op paasmaandag zijn we met de hele groep vertrokken voor vier dagen binnenland. Weer eerst enkele uren bussen (over een heel goede weg deze keer) om daarna in een speedboot te stappen (dezelfde boten als voordien maar met een iets sterkere motor) en aan te komen in Apoera, een indiaans dorp. Daar hebben we drie nachten geslapen in hangmatten, de eerste dag gerust van de lange reis en de tweede dag met een pick up door de jungle naar de Blanche Marie gereden. Spectaculair! We hebben nu echt duidelijk apen gezien in de jungle en hebben ons neergevleid onder en tussen de verschillende watervallen en stroomversnellingen. De derde dag zijn we in een heel primitief indiaans dorp gaan wandelen en hebben we een kampvuur gehouden terwijl onze gids vertelde over allerlei magische kruiden en krachten waarin de mensen hier geloven, freaky! Voor we de laatste dag vertrokken kwam onze begeleidster af met het idee om onze trip een dag te verlengen in Bigi Pan. Na overleg en discussie over de prijs zijn we gegaan. Eerst terug helemaal naar het noorden (Nickerie) en dan op een andere boot naar Bigi Pan. Bigi Pan betekent groot water. Dat is het ook. Ik weet niet waarmee het te vergelijken, een soort zwin maar dan onder water? Tijdens de boottocht naar onze slaapplaats hebben we kaaimannen gezien, vogels, dode bomen die half boven water staken, kortom een soort sprookjestafereel. Na een uurtje varen zagen we onze slaapplaats een huis in het midden van een groot meer op palen. Niet normaal. Zoiets had ik nog nooit gezien en zal ik waarschijnlijk ook nooit meer meemaken. Echt ongeloofelijk. We hebben daar zelf op een houtvuur gekookt en ’s avonds zijn we opnieuw kaaimannen gaan spotten. Eng hoor, in stilte in het donker varen en zoeken naar reflecterende ogen. We hebben er een gevonden en zijn dan rustig terug gevaren. Wat me ook heel erg heeft geraakt was de sterrenhemel die we daar zagen. Zoiets heb ik nog nooit gezien. We zagen zelfs de melkweg! Prachtig!
De volgende dag trokken we terug naar de stad en moest ik al stilaan afscheid nemen van Jan. Niet makkelijk, maar ik ben echt zo blij dat ik hem heb gezien, ik heb er echt van genoten. Nu is de tweede week vakantie begonnen en komt iedereen even tot rust van de vele indrukken die we hebben opgedaan. Vrijdag vertrekken we terug voor drie dagen naar het binnenland en dan beginnen we terug aan het laatste deel van onze stage.
Ik ga afsluiten met de woorden van Damaru (de plaatselijke Koen Wouters ofzo) Suriname, Wat een heerlijk land!
Zoen,
Saramacca
-
31 Maart 2008 - 15:22
IKZELF:
Nog even een korte reactie als antwoord op de vragen. Ik heb in de koorklas inderdaad tebe poem gebruikt. ik begin er stiekem zelf terug fan van te worden. grappig he. en ik vind dat ons papa heeft gewonnen omdat hij eerst was en niet twijfelde. sorry cis... wat de foto's betreft. ik ga proberen er werk van te maken, maar het lukt niet zo goed op de computers hier, het duurt echt uren om ze up te loaden, maar ik ga ze kleiner proberen maken en dan zet ik ze erop. en anders zal het voor in mei zijn!!
en nog iets grappigs, ik heb kite runner hier gelezen!!! en ik vond het een enorm mooi en pakkend verhaal. grappig dat we zo ver van elkaar zijn en toch nog een beetje hetzelfde doen. leuk!!
bye!! -
31 Maart 2008 - 15:31
Sven:
Natuurlijk heb jij het daar veel beter dan je medestudenten in Antwerpen.
Wij fietsen hier elke dag door weer en wind om maar tijdig in de les aan te komen :-)
Frank Deboosere ( ken je hem nog :-) ? ) heeft de maand Maart uitgeroepen tot de natste Maart ooit :-) !
Profiteer daar maar van elke minuut zon, elke centimeter ongerepte natuur, elke zeeschildpad, elke blaffende hond :-)
tot later !
xxx -
31 Maart 2008 - 17:02
Mama:
Lieve schat
Ik ben blij dat je zo'n geweldige tijd hebt gehad met Jan. En nu is het niet zo lang meer of je bent terug thuis!
Het was inderdaad paaseieren rapen in de sneeuw maar we hebben een leuk familiefeest gehad met de Van Opstals.We wensten elkaar bij het binnenkomen "zalig kerstfeest" dat leek precies meer op zijn plaats met dat weer!We hebben een wandelzoektocht gedaan maar zijn toch iets vroeger moeten terugkeren want er stak een lichte sneeuwstorm op!:-) We zijn 2 weken geleden naar ons Anne's "10 voor talent" gaan kijken. Knap! De beste natuurlijk! En gisteren heeft ze voor het Davidsfonds in Oelegem gezongen..ook heel goed hoor maar ze miste je toch voor de begeleiding en om samen iets te doen!
Vorige week waren we met Michiel en Hendrik in Londen!Mooie stad en leuke sfeer! Ze hebben zich goed geamuseerd en we hebben "wicked" gezien! Veel te duur maar wel prachtig!!
Ik vind het ook geweldig dat ons papa gewonnen is ! Maar eigenlijk is dat ZIJN lijflied en niet dat van Vialta he...;-)
Het concert met Catharina begint ook zo stilletjes aan wat vorm te krijgen.Als het goed is heb jij daarover ook een mail gehad van Bart Van Ossel. Ook het programma voor festimalle moet beslist worden. Ik zal je een voorstel doormailen.
Ik hoop je vlug nog eens te "zien" en te horen! Geniet nog een beetje van je vakantie!
Dikke kus
Mama -
31 Maart 2008 - 21:14
Dorien:
Hey Sara!
Het is echt elke keer genieten van je verhaal! Heerlijk! Ik kijk er al naar uit om je verhaal te horen en via foto's te kunnen kijken wat je allemaal beleeft daar.
Ik heb me trouwens eindelijk lid gemaakt van de tennisclub, dus begin al maar te oefenen zodat we binnenkort tegen de balletjes kunnen gaan kloppen!
Joeri en ik zijn ondertussen verhuisd: heerlijk gewoon!
Ben ook zelf nog even op reis geweest, allé, reis, ben met school op Romereis geweest. 't Was er nat, heel nat, maar ik heb wel van alle kunstwerken kunnen genieten. Niet zo spectaculair als bij jou, maar toch...
Geniet er daar nog van!
Groetjes
Dorien -
01 April 2008 - 11:22
Annemie:
hèhè, ik geniet, alleen al van het lezen van jouw verhaal! Wat anders dan Pasen in de sneeuw. Maar goed, we hebben niet te klagen, het is momenteel al 5 uur droog ;)
Blij dat je genoten hebt van Jan en Jan van jou! geniet nu nog van deel 2 van de vakantie (doe ik ook) en dan hophop laatste stageperiode!
Met "ons" gaat het hoe langer hoe beter (nog beter! en 't ging al zo goed!)Hoe langer hoe ronder, hoe langer hoe meer leven in de brouwerij! Ook genieten, die stampjes tijdens het orgelspelen :)!
Lieve Sara, tot snel! Ben fier op je!
Groetjes van mij en Juultje!
-
01 April 2008 - 17:40
Mieke En Indi:
Hallo,
Leuk om nog eens iets te lezen.
Ik ben ook net terug van de zee, maar daar waren spijtig genoeg geen palmbomen, geen wit strand, geen dolfijnen,.... Maar het was wel leuk, ik heb zeker 2 uur geen regen gehad.Het regenseizoen van ginder is naar hier gekomen denk ik.Alle nog een maandje en we zien u terug, zullen we al maar onder de zonnebank gaan of valt u kleurke nog mee?
Groetjes
Dikke kus
Mieke en Indi -
02 April 2008 - 19:02
Elise:
Hey Saartje! Superzalig allemaal! Ik kijk ernaar uit om je foto's en bijhorende verhalen te horen. geniet nog van je laatste weekjes in het paradijs!!! -
08 April 2008 - 18:20
Erik:
Ikke beetje jaloers ! Tof dat je soortgenoten hebt ontmoet (apen) en dat je schrik hebt van kaaimannen (die hebben we hier ook: mannen aan de kaai)!
Het gaat nog wennen worden om terug in de beschaafde wereld te komen na jouw stage. Groetjes van Hilde en van mij.
PS. Annemie, die moet je wel geloven, want ik heb het zelf gezien: aan het orgel is die kleine zo actief, dat zij helemaal omhoog wipt als de bel van de sacristie gaat!
Hilderik -
17 April 2008 - 06:30
Annemie:
OOOOO die foto's... Sara, jij ziet bruiiiiiiiinnnnnnn!!!!!!!!!! zalig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
