SULAWESI
Door: Sara
Blijf op de hoogte en volg Sara
01 Juli 2015 | Indonesië, Sulawesi Island
SULAWESI
Van Flores naar Sulawesi ging ik de Ferry nemen. Iets meer dan 10€ voor een 18u durende boottrip!
2 Nederlandse jongens die mee op roadtrip waren, vergezelden me!
Aangekomen in de haven, leek het net of er een concert van 1 of andere beroemdheid zou plaatsvinden --> super veel volk!
Uiteindelijk kwam de beroemdheid aan, super grote ferryboot! Iedereen duwen en trekken om op de kade te geraken, zot!
De ferry vertrekt in Java om dan weet ik veel via welke eilanden naar weet ik welk eiland te varen in weet ik veel hoeveel dagen! Maar ik weet wel dat sommige mensen wel degelijk DAGEN op die boot zitten!
De poort gaat open en mannekes in een soort van uniform trekken een loopbrug omhoog en STORMEN dan de buik van de boot binnen!
Dan komt de massa in actie, 1 brug om mensen uit de boot te laten, andere voor er in!
Ik zal eerlijk zijn, ik ben blij dat ik heelhuids op de boot ben geraakt zonder in t water te vallen of vertrappeld te worden!
Eenmaal binnen hadden we geen idee wat we moesten doen. We hadden geen cabin ofzo en de beste plaatsen waren uiteraard al (waarschijnlijk dagen) bezet!
Iemand van de crew nam ons redelijk snel onder de arm en liet ons in een halletje waar niemand in of doormocht! (Het was de hal naar de kamers van de kapitein enzo) mét (een beetje) airco!
Dat zou ons paleis worden voor de volgende 18u!
Je kan niet geloven hoe blij je kan zijn met een duf traphalletje! Elke keer als je naar de wc moest (wat je zo min mogelijk probeert, geloof me!) of eten of drinken ging halen en dan terugkomt in het halletje, ben je zóóó blij!
De ferry was overvol! Mensen en vuilnis overal! (Met bijhorende geur!) dus heeeeel blij met duf halletje!
Op de ferry waren nog twee toeristen (ook in ons halletje uiteraard!) Frans koppel (alle, hij was Hollander, zij Roemeens, maar ze woonden in Parijs, dus noemden zich Frans...)
Met hen ging ik na de ferry ineens doorreizen naar centraal Sulawesi (ik had niet veel tijd meer..)
Dus na 18u ferry, halve dag wachten in busstation om 8u durende nachtbus te nemen naar RANTEPAO in TANA TORAJA
Efkes kei hard afzien, maar ik werd beloond! Wat een mooie regio!!
Tana Toraja is bekend voor de mooie traditionele huizen en de dodencultus.
Ze werken daar hun hele leven om een mooie begrafenisceremonie te kunnen houden voor hun familie.
We hebben er zo een meegemaakt, zot ze! Ook weer precies een festival, zo veel volk! Alleen lopen de mensen gekleed in t zwart. Als geschenk (de traditie is dat je iets geeft, bloemen noch kransen!) geeft men buffels, varkens, sigaretten, zoetigheid...
De eerste 2 worden ook op het terrein geslacht! Redelijk gruwelijk!
Na de ceremonie word het lichaam in een klein huisje overgebracht naar een graf in een rots of een dodenhuisje, baby's die nog geen tandjes hadden werden vroeger in een boom geplaatst, raar om te zien, maar mooie gedachte, aangezien de baby's terug worden gegeven aan de natuur en verder leven met de boom!
We werden door familieleden verwelkomd tijdens de ceremonie met koffie/thee/versnaperingen. Na de nodige beleefdheidsbabbeltjes bleek 1 van de nichten van de overledene in België te zijn geweest!
-waar?
Schilde!!
- Alle seg, mijn ouders zijn van Schilde!
Ja, ik bleef daar in Puttenhof!
- wat dat juist is, weet ik niet, maar dat mijn ouders mekaar daar hebben leren kennen, dat weet ik wel!!!
Da geloofde toch ni he!!! Of all places!!
Na een 2daagse trekking door rijstvelden en dorpen, terug de nachtbus op om een vliegtuig te nemen naar Manado en dan de boot naar BUNAKEN.
Het enige wat je daar kan doen (alle wat ik heb gedaan) is slapen, eten, snorkelen en DUIKEN!!
Heerlijk! Na drie dagen nam ik afscheid van mijn bungalow met zicht op zee en vulkaan en Klara (meisje die ik op de eerste nachtbus had leren kennen) met de 50ste duik van mijn leven! Mooie afsluiter!
Nog snel een tussenstop in TANGKOKKO NATIONAL PARK, waar ik tijdens een avondwandeling voor de 1e keer in mijn leven zag: zwarte makaakaap, marsupilami (ik wist zelfs niet dat dat een écht dier was.. Was wel bruin in plaats van geel met zwarte stippen..) én een tarsiusaap (zooooo schattig!!)
Na deze tussenstop tijd om aan de lange reis naar Vietnam te beginnen.. Laatste hoofdstuk van mijn reis!
Xx
Van Flores naar Sulawesi ging ik de Ferry nemen. Iets meer dan 10€ voor een 18u durende boottrip!
2 Nederlandse jongens die mee op roadtrip waren, vergezelden me!
Aangekomen in de haven, leek het net of er een concert van 1 of andere beroemdheid zou plaatsvinden --> super veel volk!
Uiteindelijk kwam de beroemdheid aan, super grote ferryboot! Iedereen duwen en trekken om op de kade te geraken, zot!
De ferry vertrekt in Java om dan weet ik veel via welke eilanden naar weet ik welk eiland te varen in weet ik veel hoeveel dagen! Maar ik weet wel dat sommige mensen wel degelijk DAGEN op die boot zitten!
De poort gaat open en mannekes in een soort van uniform trekken een loopbrug omhoog en STORMEN dan de buik van de boot binnen!
Dan komt de massa in actie, 1 brug om mensen uit de boot te laten, andere voor er in!
Ik zal eerlijk zijn, ik ben blij dat ik heelhuids op de boot ben geraakt zonder in t water te vallen of vertrappeld te worden!
Eenmaal binnen hadden we geen idee wat we moesten doen. We hadden geen cabin ofzo en de beste plaatsen waren uiteraard al (waarschijnlijk dagen) bezet!
Iemand van de crew nam ons redelijk snel onder de arm en liet ons in een halletje waar niemand in of doormocht! (Het was de hal naar de kamers van de kapitein enzo) mét (een beetje) airco!
Dat zou ons paleis worden voor de volgende 18u!
Je kan niet geloven hoe blij je kan zijn met een duf traphalletje! Elke keer als je naar de wc moest (wat je zo min mogelijk probeert, geloof me!) of eten of drinken ging halen en dan terugkomt in het halletje, ben je zóóó blij!
De ferry was overvol! Mensen en vuilnis overal! (Met bijhorende geur!) dus heeeeel blij met duf halletje!
Op de ferry waren nog twee toeristen (ook in ons halletje uiteraard!) Frans koppel (alle, hij was Hollander, zij Roemeens, maar ze woonden in Parijs, dus noemden zich Frans...)
Met hen ging ik na de ferry ineens doorreizen naar centraal Sulawesi (ik had niet veel tijd meer..)
Dus na 18u ferry, halve dag wachten in busstation om 8u durende nachtbus te nemen naar RANTEPAO in TANA TORAJA
Efkes kei hard afzien, maar ik werd beloond! Wat een mooie regio!!
Tana Toraja is bekend voor de mooie traditionele huizen en de dodencultus.
Ze werken daar hun hele leven om een mooie begrafenisceremonie te kunnen houden voor hun familie.
We hebben er zo een meegemaakt, zot ze! Ook weer precies een festival, zo veel volk! Alleen lopen de mensen gekleed in t zwart. Als geschenk (de traditie is dat je iets geeft, bloemen noch kransen!) geeft men buffels, varkens, sigaretten, zoetigheid...
De eerste 2 worden ook op het terrein geslacht! Redelijk gruwelijk!
Na de ceremonie word het lichaam in een klein huisje overgebracht naar een graf in een rots of een dodenhuisje, baby's die nog geen tandjes hadden werden vroeger in een boom geplaatst, raar om te zien, maar mooie gedachte, aangezien de baby's terug worden gegeven aan de natuur en verder leven met de boom!
We werden door familieleden verwelkomd tijdens de ceremonie met koffie/thee/versnaperingen. Na de nodige beleefdheidsbabbeltjes bleek 1 van de nichten van de overledene in België te zijn geweest!
-waar?
Schilde!!
- Alle seg, mijn ouders zijn van Schilde!
Ja, ik bleef daar in Puttenhof!
- wat dat juist is, weet ik niet, maar dat mijn ouders mekaar daar hebben leren kennen, dat weet ik wel!!!
Da geloofde toch ni he!!! Of all places!!
Na een 2daagse trekking door rijstvelden en dorpen, terug de nachtbus op om een vliegtuig te nemen naar Manado en dan de boot naar BUNAKEN.
Het enige wat je daar kan doen (alle wat ik heb gedaan) is slapen, eten, snorkelen en DUIKEN!!
Heerlijk! Na drie dagen nam ik afscheid van mijn bungalow met zicht op zee en vulkaan en Klara (meisje die ik op de eerste nachtbus had leren kennen) met de 50ste duik van mijn leven! Mooie afsluiter!
Nog snel een tussenstop in TANGKOKKO NATIONAL PARK, waar ik tijdens een avondwandeling voor de 1e keer in mijn leven zag: zwarte makaakaap, marsupilami (ik wist zelfs niet dat dat een écht dier was.. Was wel bruin in plaats van geel met zwarte stippen..) én een tarsiusaap (zooooo schattig!!)
Na deze tussenstop tijd om aan de lange reis naar Vietnam te beginnen.. Laatste hoofdstuk van mijn reis!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
